گفته اند چون رویدادی پیامبر را اندوهگین می کرد،این نیایش را میخواند.

 

خداوندا !

با نگاهت که خواب ندارد ، نگاهبانی ام کن

و در پناه استوار خود که سستی بگیرم

به نیرویی که بر من دادی مرا بنواز

تباه نگردم ، آنگاه که تو امیدم باشی

چه بسیار نیکی هایی که بر من روا داشتی، و سپاسگذاری  من از تو، به پاس آنها، کم بود

چه بسیار آزمونهایی که در آن افکندی ام، و شکیبایی من برآنها،

بخاطر تو اندک بود

اکنون ، ای کسی که سپاسگزاری ام  در برابر نیکی اش کم بود

و بی بهره ام مگذاشت

ای آنکه شکیبایی ام در آزمونش اندک بود

و خوارم مگرداند

ای که در گناه دیدی ام و رسوایم نساختی.

بارخدایا !

بردینم ، با دنیا یاری ام کن

و بر آخرتم ، با پرهیزگاری

دربرابرآنچه قرار می گیرم ، به خودم وامگذار

ای آنگاه که گناه بندگان ، او را زیان نمی رساند

و از گذشت او نمی کاهد

برمن ببخش ، آنچه را که از تو نمی کاهد

و از من درگذر ، که تو را زیان نمی رساند

که تو آن پروردگار بخشنده هستی

از تو گشایشی نزدیک می خواهم، شکیبی زیبا،روزی ای گسترده،

ایمنی از آزمون

و سپاسگذاری از ایمنی