روزی از روزها ،

                   شبی از شب ها ،

                   خواهم افتاد و خواهم مرد ،

                   اما می خواهم هر چه بیشتر بروم .

                   تا هرچه دورتر بیفتم ،

                   تا هرچه دیرتر بیفتم ،
 
                  هرچه دیرتر و دورتر بمیرم .

                  نمی خواهم حتی یک گام یا یک لحظه ،

                  پیش از آن که می توانسته ام بروم و بمانم ،
 
                  افتاده باشم و جان داده باشم ،

                  همین .

((دکتر علی شریعتی))