هر جــــا سخن از زینب و دروازه ی شــــــــــام است

 

ساکت به تماشــــــــا منشینید ، حـــــــــــــرام است

 

یک ســــــر به سر ِ نیـــــزه عیـــــــان است ، ببینیــد

 

مانند هــــــــــــلال است ولی ماه ِ تمــــــــــام است

 

هجده قمــــــر از روی نیزه همی تابــــــد و مــــــردم

 

پرسند ز هـــم ، پس سر ِ "عبــاس" کدام است ؟!

 

زوار ِ برادر شــــــده بـــر نــی ، ســــــــــر ِ "عباس"

 

هم اشک به رخ ، هم به لبش عرض ِ ســلام است

 

مردم نزنیــــد از همـــــه سو سنـــگ بر این ســـــــر

 

والله امــــــام است ، امام است ، امـــــــــــام است

 

هر کوچـــه پر از هلهله و خنده و شــــــــادی است

 

از شــــام بپرسیــــــد : مگر عید ِ صیــــــام است ؟!

 

با یاد ِ ســــــــر و چـــــوب و لــــب و نالــــــه ی زینب

 

انگار جهـــــان در نظـرم مجــلس ِ شــــــــــــام است

 

باید همـــــــــــه از مرد و زن ِ شــــــــام ، بپرسیـــد

 

ناموس ِ الهـــی ز چــــــه در محضر ِ عـــــام است ؟!