کجایی سهراب ؟

----------

آب را گل کردند...

----------

چشم ها را بستند، و چه با دل کردند

----------

گفته بودی قایقی خواهی ساخت

----------

دور خواهی شد از این شهر غریب

----------

من بسان تو، به شب نزدیکم

----------

اوج خود گم کردم ، زخم بر دل خوردم

----------

پس اگر میخندم خنده ام بیهوده ست

----------

و اگر می گریم، گریه ام بی ثمره است

----------

من هم از اهل زمین دلگیرم !

----------

قایقت جا دارد!؟

----------

تو کجایی سهراب ،حرف دارم با تو...

----------

دیگر این حال در این واژه نمی گنجد باز

----------

واژه ها در قفس اند

----------

دور ماندند ز من آدم ها

----------

چه درونم تنهاست

----------

چه سیاهی پیداست

----------

راست گفتی سهراب !

----------

آدم اینجا..." تنهاست
نوشته شده توسط:دختر ادم